Kosztem uzyskania przychodu mogą być odpisy dokonywane z tytułu zużycia środków trwałych jak i wartości niematerialnych i prawnych, tzw. odpisy amortyzacyjne, których dokonuje się wyłącznie na podstawie art. 22a do 22o ustawy o PIT , z wyłączeniem odpisów amortyzacyjnych nie stanowiących kosztów ( art. 23 definicja negatywna Kiedy następuje zmiana bilansowej wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych? Właściwie każda jednostka posiada w swoim majątku środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. Wycenia je, dokonuje odpisów amortyzacyjnych, ulepsza. Jeśli jednak pojawi się duże prawdopodobieństwo, że te składniki aktywów nie przyniosą w znacznej części lub w całości przewidzianych korzyści ekonomicznych - uzasadnione jest dokonanie odpisu aktualizującego wynikającej z ksiąg rachunkowych wartości tych składników aktywów do ceny sprzedaży netto. W przypadku jej braku - do ustalonej w inny sposób wartości godziwej. Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub według wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także z tytułu trwałej utraty wartości. A zatem, ustalona wartość księgowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (przed przyjęciem ich do użytku) ulega zmianie w wyniku: - pomniejszenia o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, - trwałej utraty wartości, - przeszacowania (aktualizacji wyceny środków trwałych). Wartość początkową, stanowiącą cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego, powiększają także koszty jego ulepszenia, polegającego na: - przebudowie, - rozbudowie, - modernizacji lub rekonstrukcji, powodującego, że wartość użytkowa tego środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową, mierzoną okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonego środka trwałego, kosztami eksploatacji lub innymi miarami. Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wartość środków trwałych (z wyjątkiem gruntów niesłużących wydobyciu kopalin metodą odkrywkową) zmniejszają odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe dokonywane w celu uwzględnienia utraty ich wartości na skutek używania lub upływu czasu (art. 31 ust. 2 Odpisów amortyzacyjnych środków trwałych można dokonywać w równych ratach co miesiąc, albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego - z tym że suma odpisów amortyzacyjnych dla środków trwałych wprowadzonych do ewidencji w ciągu roku ustalana jest w proporcji do okresu używania w danym roku (art. 16h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Naliczanie amortyzacji środków trwałych rozpoczyna się od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały przyjęto do używania, do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia na raty ich wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Okresy (stawki) amortyzacji i metody amortyzacji Okres lub stawkę oraz metodę amortyzacji ustalamy na dzień przyjęcia środka trwałego do używania. Ustalone okresy i stawki amortyzacyjne powinny być weryfikowane. Odpisy - przy zastosowaniu nowej stawki, ustalonej w wyniku weryfikacji - stosuje się od początku następnego roku obrotowego, w którym dokonano weryfikacji. Wybraną metodę amortyzacji stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Przy ustalaniu zasad amortyzacji obowiązujących w jednostce można przyjąć jedno z dwóch podanych poniżej rozwiązań: 1. Rozwiązanie I Naliczanie odpisów amortyzacyjnych do celów bilansowych na poziomie odpisów amortyzacyjnych koniecznych do ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Ustala się, że maksymalne okresy i stawki amortyzacyjne środków trwałych (z wyjątkiem gruntów) nie mogą przekroczyć poziomu stawek zamieszczonych w załączniku do Wymienia się grupy lub rodzaje środków trwałych, do których stosuje się: - metodę liniową, - metodę degresywną, - metodę podwyższonych współczynników, - metodę obniżonych stawek zgodnie z art. 16i ust. 5 - metodę indywidualnego ustalenia stawek. Metodę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego stosuje się do środków trwałych o wartości początkowej nieprzekraczającej 3500 zł w miesiącu wprowadzenia środka trwałego do użytkowania lub od następnego miesiąca po miesiącu wprowadzenia środka trwałego do użytkowania. Podatnicy - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność - oraz mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych (art. 16k ust. 7 2. Rozwiązanie II Naliczanie odpisów amortyzacyjnych odrębnie do celów bilansowych i do celów ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacyjnej do celów bilansowych uwzględnia się okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego, na którego określenie wpływają w szczególności: - liczba zmian, na których pracuje środek trwały, - tempo postępu techniczno-ekonomicznego, - wydajność środka trwałego mierzona liczbą godzin jego pracy lub liczbą wytworzonych produktów albo innym właściwym miernikiem, - prawne lub inne ograniczenia czasu używania środka trwałego, - przewidywana przy likwidacji cena sprzedaży netto istotnej pozostałości środka trwałego. Do wyliczenia odpisów amortyzacyjnych środków trwałych, stanowiących koszty uzyskania przychodu, ustala się okresy i stawki amortyzacyjne na poziomie przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym. Należy zaakcentować fakt, że dokonywanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych stanowi obowiązek, a nie prawo, ponieważ ustawa o rachunkowości zobowiązuje do uwzględnienia w wyniku finansowym - bez względu na jego wysokość - skutków zmniejszenia wartości użytkowej lub handlowej składników aktywów, w tym również za pomocą odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych. Ważnym zagadnieniem przy naliczaniu amortyzacji środków trwałych, na które powinno się zwrócić szczególną uwagę, jest prawidłowa klasyfikacja środków trwałych. Błędy popełnione w nadaniu symbolu KŚT przyjmowanego do użytkowania środka trwałego mogą powodować niewłaściwe naliczenie amortyzacji. Cytowane powyżej przepisy ustawy o rachunkowości, dotyczące dokonywania odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od wartości początkowej środków trwałych, stosuje się również do naliczania amortyzacji i umorzenia wartości niematerialnych i prawnych. Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych Jeśli istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowane przez jednostkę składniki aktywów (w tym środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) nie przyniosą w przyszłości w znacznej części lub w całości przewidzianych korzyści ekonomicznych, mamy do czynienia z trwałą utratą ich wartości. Uzasadnia to dokonanie odpisu aktualizującego wynikającej z ksiąg rachunkowych wartości tych składników aktywów do ceny sprzedaży netto. A w przypadku jej braku - do ustalonej w inny sposób wartości godziwej. W sytuacji zmiany technologii produkcji, przeznaczenia do likwidacji, wycofania z używania lub z innych przyczyn powodujących trwałą utratę wartości środka trwałego jednostka zalicza w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych odpowiedni odpis aktualizujący jego wartość. Odpisy dotyczące środków trwałych, których wycena została zaktualizowana na podstawie odrębnych przepisów, zmniejszają odniesione na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny różnice spowodowane aktualizacją wyceny. Ewentualną nadwyżkę odpisu nad różnicami z aktualizacji wyceny zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych. W przypadku ustania przyczyny, dla której dokonano odpisu aktualizującego środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (w tym również z tytułu trwałej utraty wartości), równowartość całości lub odpowiedniej części uprzednio dokonanego odpisu aktualizującego zwiększa wartość danego składnika aktywów i podlega zaliczeniu do pozostałych przychodów operacyjnych. Przykład Jednostka dokonała na dzień 31 grudnia 2007 r. odpisu aktualizującego wartość środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wynikającą z ksiąg rachunkowych do ceny sprzedaży netto (w związku z zagrożeniem kontynuacji działalności jednostki). W kwietniu 2008 r. ustała przyczyna, dla której dokonano odpisu aktualizującego - środki trwałe zostały przyjęte do użytku. Wartość jednego środka trwałego była uprzednio aktualizowana (zwiększana). Operacje gospodarcze: 1. Odpis aktualizujący wartość środków trwałych w związku z trwałą utratą wartości 76 000 zł Wn konto 762 „Pozostałe koszty operacyjne” Ma konto 040 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych” 2. Zapis korygujący odpis aktualizujący wartość środków trwałych 76 000 zł Wn konto 040 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych” Ma konto 761 „Pozostałe przychody operacyjne” 3. Odpis aktualizujący wartość środka trwałego, w przypadku gdy wartość była uprzednio aktualizowana (zwiększona): a) do wysokości różnicy z aktualizacji 15 000 zł Wn konto 803 „Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny” Ma konto 040 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych” b) powyżej tej kwoty 7000 zł Wn konto 762 „Pozostałe koszty operacyjne” Ma konto 040 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych” 4. Zapis korygujący odpis aktualizujący wartość środka trwałego na skutek ustania przyczyny trwałej utraty wartości: a) do wysokości uprzedniej aktualizacji 15 000 zł Wn konto 040 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych” Ma konto 761 „Pozostałe przychody operacyjne” b) powyżej tej kwoty 7000 zł Wn konto 040 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych” Ma konto 803 „Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny” 5. Odpis aktualizujący wartość wartości niematerialnych i prawnych w związku z trwałą utratą wartości 12 000 zł Wn konto 762 „Pozostałe koszty operacyjne” Ma konto 050 „Odpisy aktualizujące wartość wartości niematerialnych i prawnych” 6. Zapis korygujący odpis aktualizujący wartość wartości niematerialnych i prawnych 12 000 zł Wn konto 050 „Odpisy aktualizujące wartość wartości niematerialnych i prawnych” Ma konto 761 „Pozostałe przychody operacyjne” Aktualizacja wyceny środków trwałych Wartość początkową i dotychczas dokonywane odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe aktualizuje się na podstawie odrębnych przepisów. Aktualizacja wyceny środków trwałych następuje na podstawie zarządzenia Ministra Finansów, jeżeli wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku przekroczy 10 proc. Aktualizację tę przeprowadza się metodą szczegółową - przez przeliczenie wartości początkowej i dotychczasowego umorzenia poszczególnych środków trwałych za pomocą wskaźników przeliczeniowych, ustalanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia. Skutki przeprowadzenia aktualizacji wyceny odnosi się na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny, który nie może być przeznaczony do podziału. W momencie sprzedaży lub likwidacji uprzednio zaktualizowanego środka trwałego różnicę z aktualizacji wartości netto tego środka trwałego przenosi się z kapitału z aktualizacji wyceny na kapitał zapasowy lub inny o podobnym charakterze. Ustalona w wyniku aktualizacji wyceny wartość księgowa netto środka trwałego nie powinna być wyższa od jego wartości godziwej. Za wartość godziwą przyjmuje się kwotę, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązania uregulowane na warunkach transakcji rynkowej pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi między sobą stronami. Przykład Jednostka przeprowadziła aktualizację wartości środków trwałych na dzień 31 grudnia 1995 r. W roku 2008 sprzedano aktualizowane środki trwałe. Operacje gospodarcze: 1. Wzrost wartości początkowej środków trwałych w wyniku aktualizacji 520 000 zł Wn konto 011 „Środki trwałe” Ma konto 803 „Kapitał z aktualizacji wyceny” 2. Wzrost wartości umorzenia 120 000 zł Wn konto 803 „Kapitał z aktualizacji wyceny” Ma konto 070 „Umorzenie środków trwałych” 3. Przeniesienie wartości netto zaktualizowanego środka trwałego z kapitału z aktualizacji i wyceny na kapitał zapasowy w momencie jego sprzedaży 400 000 zł Wn konto 803 „Kapitał z aktualizacji wyceny” Ma konto 804 „Kapitał zapasowy” Ulepszenia środków trwałych Wartość początkowa środka trwałego może zostać podwyższona o nakłady związane z wykonaniem prac w celu jego ulepszenia (tj. zwiększenia jego wartości użytkowej, mierzonej okresem użytkowania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonego środka trwałego, kosztami eksploatacji lub innymi miarami). Do wydatków na ulepszenie środków trwałych - zgodnie z art. 31 ust. 1 - zalicza się wydatki na: - przebudowę, czyli wymianę podstawowych elementów w istniejącym środku trwałym, - rozbudowę, czyli powiększenie (rozszerzenie) środka trwałego, - rekonstrukcję, czyli odtworzenie (odbudowanie) całkowicie lub częściowo zużytych składników środków trwałych, - adaptację, czyli przystosowanie (przerobienie) środka trwałego do wykorzystania w innym celu niż było jego pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych. Ulepszenia środków trwałych przeprowadzone w trakcie eksploatacji mogą dotyczyć własnych, jak również obcych środków trwałych. W przepisach podatkowych ulepszenia obcych środków trwałych nazwane są „inwestycjami w obcych środkach trwałych”. Podstawa prawna: - ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości ( z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z - ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z
Kiedy jednak zmienia się w czasie wysokość współczynnika określającego prawo do odliczenia VAT naliczonego, wówczas m.in. w odniesieniu do środków trwałych zachodzi potrzeba korygowania wartości odliczonego podatku. I. Zasady stosowania korekty W przypadku, gdy na działalność podatnika składają się czynności podlegające opodatkowaniu VAT i czynności zwolnione z
Wartość składników majątku będących środkami trwałymi może ulec zmianie. Może ona nastąpić w drodze ulepszenia lub odłączenie części składowej lub peryferyjnej. UlepszenieJeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł, i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich serwis Urząd skarbowyOdłączenie części składowej lub peryferyjnejW razie trwałego odłączenia od danego środka trwałego części składowej lub peryferyjnej, wartość początkową tego środka zmniejsza się, od następnego miesiąca po odłączeniu, o różnicę między ceną nabycia (kosztem wytworzenia) odłączonej części a przypadającą na nią, w okresie połączenia, sumą odpisów amortyzacyjnych, obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy obliczaniu odpisów amortyzacyjnych tego środka odłączona część zostanie następnie przyłączona do innego środka trwałego, w miesiącu połączenia zwiększa się wartość początkową tego (innego) środka o różnicę wyliczoną na wyżej określonych serwis PITArtykuł jest fragmentem książki Jak prowadzić księgę przychodów i rozchodów autorstwa Romualda Gabrysza. Wydawnictwo Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem W toku prowadzenia działalności gospodarczej, występują liczne zdarzenia gospodarcze powodujące zmianę wartości składników majątku. Jedne zdarzenia powodują zmianę wyłącznie wartości początkowej inne zarówno wartości jak i wysokości odpisów amortyzacyjnych. Jeszcze inne skutkują zmianą wartości wyłącznie sum odpisów amortyzacyjnych. Kiedy następuje zmiana wartości początkowej środka trwałego? Dowiedz się! Odpisy amortyzacyjne kosztem uzyskania przychodu Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o ustawy o PIT, z wyłączeniem odpisów amortyzacyjnych nie stanowiących zasady wynikające z przytoczonych artykułów 22a-22o ustawy o PIT przewidują, że amortyzacji podlegają: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - które: stanowią własność lub współwłasność podatnika, nabyto lub wytworzono we własnym zakresie, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, będą wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy Nie od wszystkich składników majątku podatnik dokona odpisów amortyzacyjnych w koszty firmy Od razu należy podkreślić, że niektóre składniki majątku od momentu przyjęcia do używania nie będą podlegać amortyzacji podatkowej, a są nimi: grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu, dzieła sztuki i eksponaty muzealne, wartość firmy, składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia albo zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, w której te składniki były używane) w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności) - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi. Pozostałe ustawowe zasady amortyzacji środków trwałych Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku których wartość początkowa nie przekracza zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania a skutkiem tego jest możliwość zaliczenia ich jednorazowo w koszty dyspozycji małego podatnika są także narzędzia amortyzacji jednorazowej używanych i nowych środków trwałych. Zmiana wartości początkowej środka trwałego a obowiązki podatnika Analizując zasady amortyzacji środków trwałych, nabywający je na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej podatnik ma obowiązek: dokonać po ich zakupie właściwej klasyfikacji (odnaleźć i przypisać dla niego właściwy numer KŚT), ustalić wartość początkową środka trwałego, określić możliwą (korzystną) metodę amortyzacji, zaewidencjonować w koszty firmy miesięczne odpisy amortyzacyjne. Z kolei w przypadku wykonania w ramach prowadzonej działalności ulepszenia na nabytym lub wytworzonym środku trwałym w postaci adaptacji, rekonstrukcji, przebudowy, rozbudowy czy modernizacji podatnik ma obowiązek: odpowiednio zwiększyć wartość początkową środka trwałego o sumę wykonanych wydatków na ulepszenie, dokonywać miesięcznych odpisów amortyzacyjnych o zwiększonej wysokości. Ponadto w sytuacji trwałej lub czasowej utraty wartości nabytego lub wytworzonego środka trwałego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnik ma obowiązek: odpowiednio zmniejszyć wartość początkową środka trwałego w zależności od przyczyny utraty wartości (uszkodzenie czasowe lub trwałe, zmiana przeznaczenia, brak możliwości naprawy czy odtworzenia niektórych funkcji, inne), dokonywać miesięcznych odpisów amortyzacyjnych o zmniejszonej wysokości. Uwaga na minimalny roczny limit kwoty wydatków warunkujący wystąpienie ulepszenie Uwzględniając art. 22g ust. 17 ustawy o PIT należy podkreślić, iż środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy: suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza zł oraz wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Zmiana wartości początkowej środka trwałego a korekta odpisów amortyzacyjnych Uwzględniając wcześniej wymienione podstawowe zasady amortyzacji, zmiana wartości początkowej środka trwałego wiąże się bezpośrednio ze: zmianą wysokości odpisów amortyzacyjnych, skróceniem albo wydłużeniem okresu amortyzacji, korektą odpisów amortyzacyjnych, innymi przypadkami. Oprócz tego zmianie ulegnie wysokość zaliczek na podatek dochodowy za okresy zmian odpisów amortyzacyjnych. Dlatego warto prześledzić kilka praktycznych przypadków obrazujących w jakich okolicznościach mogą wystąpić omawiane zasadą korekty kosztów zgodnie z art 22 ust. 7c ustawy o PIT jest to, że jeżeli pomyłka nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub oczywistą omyłką, wówczas korekty kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Jeżeli podatnik w okresie korekty nie dysponuje kosztami lub ma ich niewystarczającą wysokość, wówczas jest on zobowiązany zwiększyć za dany okres sumę przychodów. Korekty kosztów uzyskania przychodów nie stosuje się jeżeli korekta ta dotyczy: kosztu związanego z zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu, cen transferowych. Ponadto korekty kosztów w postaci ich zmniejszenia lub zwiększenia podatnik dokonuje w ostatnim okresie rozliczeniowym przed likwidacją pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, zmianą formy opodatkowania lub zmianą zasad ustalania dochodu w odniesieniu do działów specjalnych produkcji rolnej jeżeli dana korekta nastąpiła po: likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej, zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania, zmianie zasad ustalania dochodu w odniesieniu do działów specjalnych produkcji rolnej. Końcowo należy też zaznaczyć, że powyższej korekty kosztów stosuje się również w odniesieniu do korekty wartości rynkowej składnika majątku, wynikającej z decyzji organu podatkowego. Następuje to w wypadku, gdy organ podatkowy stwierdzi, że wartość składnika majątku określona przez podatnika odbiega od wysokości przyjętej dla celów opodatkowania podatkiem równoważnym do podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków, ustalonej przez jedno z państw wspólnoty UE, z którego terytorium składnik ten został przeniesiony do Polski.
Zgodnie z brzmieniem art. 22g ust. 12 ustawy PIT w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego
bliżejUlepszenie środka trwałego – zasady amortyzacji Wydatki poniesione na ulepszenie, nie mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, lecz powiększają wartość początkową środka trwałego. Od tak powstałej nowej wartości początkowej dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, wykorzystując poprzednio stosowaną metodę i stawkę amortyzacyjną Przedsiębiorcy często dokonują ulepszenia posiadanych środków trwałych. Wydatki poniesione na ulepszenie, nie mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, lecz powiększają wartość początkową środka trwałego. Od tak powstałej nowej wartości początkowej dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, wykorzystując poprzednio stosowaną metodę i stawkę amortyzacyjną. Ulepszenie dotyczy wyłącznie środków trwałych – wartości niematerialnych i prawnych nie da się ulepszyć w sensie podatkowym. Ulepszenie środka trwałego Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie. Mieszczą się w niej także wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową (art. 22h ust. 1 pkt 1 updof). Ponadto zgodnie z art. 22h ust. 2 updof podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji i wybraną metodę stosują do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Amortyzacja tego samego środka trwałego nie może być w przypadku ulepszenia niejako od nowa rozpoczynana, lecz w kontekście art. 22g ust. 17 updof jego amortyzacja jest kontynuowana do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Przedsiębiorcy, często zadają pytanie od kiedy i w jaki sposób dokonywać odpisów umorzeniowych od ulepszonych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową i metodą degresywną. Ulepszenie środka trwałego amortyzowanego metodą liniową W przypadku ulepszenia środka trwałego, który amortyzowany jest metodą liniową, odpisów amortyzacyjnych od „nowej” wartości początkowej dokonuje się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały został ulepszony. Przykład W lutym 2010 r. podatnik nabył i przekazał do używania środek trwały za wartość netto 60 000 zł. Od marca 2010 rozpoczął jego amortyzację metodą liniową. W lipcu 2010 ulepszył dany środek trwały na wartość 15 000 zł. Wartość ulepszenia powiększa wartość początkową środka trwałego, a odpisy od większej wartości będą dokonywane od sierpnia 2010. Ulepszenie środka trwałego amortyzowanego metodą degresywną Przy metodzie degresywnej sytuacja jest bardziej skomplikowana. Zgodnie z art. 22k ust. 1 updof, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych o współczynnik nie wyższy niż 2,0 (a w niektórych sytuacjach nawet o 3,0), a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody liniowej, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z metodą liniową. A więc podsumowując, przy metodzie degresywnej amortyzacji, w pierwszym roku odpisów dokonuje się od wartości początkowej danego środka trwałego, natomiast w latach następnych wartość, od której dokonuje się odpisów jest ustalana na początku każdego roku podatkowego. Nie może ona ulec zmianie w trakcie roku. Wynika z tego zasada, że jedynie w pierwszym roku amortyzacji wartość początkowa może zostać zmieniona wskutek ulepszenia od miesiąca następującego po tym, w którym ulepszono środek trwały (przykład 1). Natomiast w przypadku ulepszeń w latach następnych, wartość początkową zwiększa się dopiero na początku następnego roku podatkowego (przykład 2). W sytuacji, gdy w kolejnym roku odpis ustalony na podstawie metody degresywnej jest niższy od odpisu ustalonego metodą liniową, to od początku tego roku stosuje się metodę amortyzacji liniową i w związku z tym, obowiązujące zasady odnośnie ulepszenia środka trwałego są takie same jak przy metodzie liniowej (czyli wartość początkową ulepszonego środka trwałego można zwiększyć o dokonane nakłady na ulepszenie, w miesiącu następującym po dokonaniu ulepszenia – przykład 3). Przykład 1 W lutym 2010 r. podatnik nabył i przekazał do używania środek trwały za wartość netto 60 000 zł. Od marca 2010 rozpoczął jego amortyzację metodą degresywną. W lipcu 2010 ulepszył dany środek trwały na wartość 15 000 zł. Wartość ulepszenia powiększa wartość początkową środka trwałego, a odpisy od większej wartości będą dokonywane od sierpnia 2010 (ponieważ ulepszenie miało miejsce w roku oddania środka trwałego do używania). Przykład 2 W maju 2008 r. podatnik nabył i przekazał do używania środek trwały za wartość netto 60 000 zł, Od czerwca 2008 r. rozpoczął jego amortyzację metodą degresywną. W lutym 2009 r. podatnik dokonał ulepszenia tego środka trwałego na wartość 15 000 zł. Ponieważ ulepszenie miało miejsce w drugim roku amortyzacji degresywnej, to wartość początkowa środka trwałego zostanie zwiększona dopiero od początku 2010 roku, i od tego momentu odpisy amortyzacyjne będą dokonywane od nowej wartości. Przykład 3 W kwietniu 2007 roku podatnik nabył i przekazał do używania środek trwały za 60 000 zł netto, który amortyzował metodą degresywną od maja 2007 r. W 2010 roku odpis amortyzacyjny wg metody degresywnej był niższy od odpisu amortyzacyjnego liczonego metodą liniową, a więc od tego roku środek trwały był amortyzowany metodą liniową. W styczniu 2010 r. podatnik dokonał ulepszenia środka trwałego na wartość 15 000 zł netto. Ponieważ w 2010 r. środek trwały jest już amortyzowany metodą liniową, to odpisy od wartości początkowej powiększonej o nakłady na ulepszenie będą dokonywane od miesiąca lutego 2010 r. Ulepszenie środka trwałego zamortyzowanego jednorazowo W sytuacji, gdy ulepszenie dotyczy środka trwałego, od którego dokonano jednorazowego odpisu amortyzacyjnego i w tym samym roku dokonano jego ulepszenia, to podatnik ma prawo dokonać jednorazowego odpisu od tego ulepszenia, ale do wysokości limitu dotyczącego amortyzacji jednorazowej na dany rok. Jeżeli natomiast ulepszenie środka trwałego nastąpiłoby w roku następnym, to wówczas nie można zastosować metody jednorazowego odpisu, trzeba wtedy wybrać metodę liniową. Ulepszenie zamortyzowanego Środka Trwałego W przypadku środka trwałego już zamortyzowanego, jego ulepszenie spowoduje rozpoczęcie stosowania metody amortyzacji, zgodnie z którą zakończono amortyzację tego środka. Tak więc zarówno przy środku trwałym amortyzowanym metodą liniową jak i degresywną, amortyzacja kończy się metodą liniową. Zatem, obowiązujące zasady odnośnie ulepszenia zamortyzowanego środka trwałego są takie same jak przy metodzie liniowej (czyli wartość początkową ulepszonego środka trwałego można zwiększyć o dokonane nakłady na ulepszenie, w miesiącu następującym po dokonaniu ulepszenia). Przykład W ewidencji środków trwałych wykazany jest zamortyzowany środek trwały o wartości początkowej 100 000 zł, który amortyzowany był wg metody degresywnej, a w końcowym okresie amortyzacji – według metody liniowej. Obecnie dokonano ulepszenia środka trwałego o wartości 5 000 zł, a więc wartość początkowa została zwiększona i wynosi 100 000 zł + 5000 zł = 105 000 zł. Ze względu na fakt iż amortyzacja zakończyła się metodą liniową, to zwiększona wartość początkowa również będzie amortyzowana metodą liniową od miesiąca następującego po ulepszeniu. Załóżmy, że stawka amortyzacyjna przy danym środku trwałym to 20% Roczna wysokość odpisów wynosiłaby: 105 000 zł × 20% = 21 000 zł. Miesięczne odpisy: 21 000 zł : 12 = = 1750 zł, a zatem dokonane wydatki na ulepszenie tego środka trwałego w kwocie 5000 zł zostaną w tym przypadku zaliczone do kosztów już po trzech miesiącach amortyzacji: Odpis za pierwszy miesiąc wyniesie 1750 zł, za drugi również 1750 zł, a za trzeci 1500 zł. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią

Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10.000 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16f odpisy amortyzacyjne ust. 3.

Środki trwałe to majątek firmy (rzeczy), które spełniają poniższe kryteria: ich przewidywany czas użytkowania przekracza jeden rok są kompletne i zdatne do użytku Przykłady środków trwałych: samochód, budynek, maszyna, komputer Środkami trwałymi nie są towary handlowe ani materiały wykorzystywane do świadczenia usług. Amortyzacja Środki trwałe nie są księgowane bezpośrednio w koszty, lecz amortyzowane. Polega to na stopniowym zaliczaniu w koszty „fragmentu” środka trwałego (umarzaniu), aż do momentu gdy wartość kosztów osiągnie wartość środka trwałego. Amortyzacja uwzględnia zmniejszanie się wartości rzeczy w czasie. Długość okresu amortyzacji w prawie podatkowym określona jest poprzez klasyfikację środków trwałych. Podane w niej wartości procentowe określają jaka wartość środka trwałego umorzeniu w ciągu roku. Przykładowo 20% oznacza, że każdego roku przez kolejne 5 lat 1/5 wartości początkowej środka trwałego stanie się kosztem. Stawki amortyzacji podatkowej są określone ustawowo, jednak mogą być w pewnym zakresie zmieniane, np. w odniesieniu do rzeczy używanych lub podlegających szybszemu zniszczeniu. Metody amortyzacji Istnieje kilka metod amortyzacji. Najczęściej chyba stosowaną jest metoda liniowa, polegająca na tym, że odpisy amortyzacyjne są równe w każdym miesiącu. Limity Środki trwałe do zł nie muszą być amortyzowane, ale bezpośrednio zaliczone do kosztów. Środki trwałe, fabrycznie nowe, należące do grup 3-6 i 8 klasyfikacji środków trwałych mogą być zaliczane bezpośrednio do kosztów do kwoty Nadwyżka nad tą kwotę będzie podlegała amortyzacji. Limit jest limitem rocznym dla wszystkich środków trwałych. Samochody osobowe podlegają amortyzacji do kwoty Nadwyżka nad tę kwotę np. w przypadku zakupu droższego auta nie stanowi kosztu podatkowego. Początek i koniec amortyzacji Środek trwały amortyzuje się od miesiąca następnego po przekazaniu go do użytkowania i kończy po odpisaniu całości amortyzacji. W przypadku sprzedaży środka trwałego pozostała niezamortyzowana część jest jednorazowo księgowana w koszty. Tomasz Smolarek Księgowy, informatyk, logistyk, fotograf i podróżnik. Twierdzi, że zostało jeszcze tyle fantastycznych miejsc do zobaczenia!
2023-04-14. Klasyfikacja Środków Trwałych to usystematyzowany zbiór obiektów majątku trwałego, który służy do ewidencji i ustalania stawek amortyzacji, a także do badań statystycznych. Sprawdź, jak odpowiednio zaklasyfikować środek trwały. W naszym artykule przeczytasz o tym, czym są środki trwałe i na czym polega
Przedsiębiorcy często do prowadzonej działalności gospodarczej zakupują różne dobra, które wchodzą w skład ich majątku. Takie składniki ujmują w ewidencji środków trwałych. Do prowadzenia ewidencji zobowiązany jest przedsiębiorca, który prowadzi książkę przychodów i rozchodów (KPiR) oraz wykorzystuje w działalności środki trwałe. Na skróty Co to jest środek trwały?Niskocenne środki trwałeUlepszenie środka trwałegoCo to jest wartość początkowa środka trwałego? Co to jest środek trwały? Przepisy ustawy o PIT zawierają regulacje dotyczące środków trwałych. Za środek trwały uważa się towary będące własnością lub współwłasnością podatnika, które zostały przez niego nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, które są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia ich do używania. Należą do nich: budowle budynki oraz lokale będące odrębną własnością maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty, których przewidywany czas użytkowania w firmie powinien być dłuższy niż 1 rok. Podatnik musi też wykorzystywać je w prowadzonej działalności gospodarczej lub może je oddać do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy bądź umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o PIT. Środki trwałe ujmuje się w ewidencji środków trwałych. Niskocenne środki trwałe Wartość niektórych środków trwałych nie przekracza 10 000 zł netto (vatowcy) lub brutto (nievatowcy). Mówimy wtedy o środku trwałym o niskiej wartości. Taki składnik majątku może być bezpośrednio zaliczony do kosztów. Podatnik nie ma obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych. Ulepszenie środka trwałego Jeżeli suma kosztów poniesionych na udoskonalenie środka trwałego w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł, to mówimy, że środki trwałe zostały ulepszone. Ulepszenie to rozbudowa, rekonstrukcja lub adaptacja. Wydatki poniesione na udoskonalenie powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania. Zmiany wartości w ewidencji należy dokonać począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ulepszenie miało miejsce. Wartość początkową ulepszonego środka trwałego należy powiększyć o sumę kosztów poniesionych na jego ulepszenie, do których zalicza się zakup elementów składowych lub peryferyjnych, gdzie cena jednostkowa nabycia jest wyższa niż 10 000 zł. Co to jest wartość początkowa środka trwałego? Pierwszą czynnością po zakupie środka trwałego jaką należy wykonać przed ujęciem go w ewidencji środków trwałych i poddaniu amortyzacji jest ustalenie jego wartości początkowej, czyli ceny zakupu powiększonej o koszty uzyskania danego środka. Zalicza się do nich koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia, opłat notarialnych, skarbowych oraz innych, odsetek, prowizji, które pomniejsza się o należny podatek VAT. Podatek niepodlegający odliczeniu powiększa wartość początkową środka trwałego. Przy imporcie do ceny nabycia wlicza się cło i podatek akcyzowy liczony od przywozu składników majątku. W przypadku środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie wartością początkową będzie suma wszystkich kosztów poniesionych podczas wytworzenia środka, jak: wynagrodzenie pracowników, koszty nabycia składników, koszty skorzystania z obcych usług oraz inne koszty, które mogą zostać zaliczone do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztów tych nie jest wliczana wartość pracy własnej przedsiębiorcy, jego współmałżonka oraz nastoletnich dzieci, a także wydatków ogólnych zarządu. Przedsiębiorca może też stać się właścicielem środka trwałego w wyniku spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób. W związku z tym, że w przypadkach tych trudno jest określić wartość początkową, to możliwa jest wycena polegająca na porównaniu podobnych aktywów z wartością rynkową. W ostateczności, wartość rynkową może ustalić biegły rzeczoznawca. Oddzielenie części składowej od środka trwałego Jeżeli dojdzie do trwałego oddzielenia części składowej lub peryferyjnej od środka trwałego, to wtedy wartość początkową danego środka trwałego należy pomniejszyć o różnicę pomiędzy ceną nabycia oddzielonego składnika, a przypadającą na ten składnik sumą odpisów amortyzacyjnych w dotychczasowym okresie. Amortyzacji od nowej wartości początkowej należy dokonywać począwszy od następnego miesiąca po odłączeniu. Do trwałego odłączenia będzie dochodziło zawsze wtedy, kiedy odłączona część będzie składnikiem konstrukcji środka trwałego lub będzie elementem potrzebnym do pełnego korzystania z danego urządzenia. Kiedy występuje obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych? W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 roku w sprawie prowadzenia podatkowej książki przychodów i rozchodów znajduje się zapis wskazujący na obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych. Podmioty wymienione w par. 5 tego rozporządzenia, które zobowiązane są do prowadzenia księgi przychodów i rozchodów mają obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Należą do nich: osoby fizyczne przedsiębiorstwa w spadku spółki cywilne osób fizycznych spółki jawne osób fizycznych spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą. Powyższym obowiązkiem objęte są również podmioty rozliczające się na podstawie ryczałtu. Prowadzenie ewidencji środków trwałych jest konieczne ze względu na fakt zaliczania amortyzacji do kosztów działalności. Jeżeli przedsiębiorca nie będzie prowadził ewidencji, to wówczas odpisy amortyzacyjne nie będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dane jakie powinny znaleźć się w ewidencji środków trwałych Przepisy nie przewidują określonego wzoru jaki miałby obowiązywać wg, którego powinna być prowadzona ewidencja środków trwałych, dlatego nie będzie błędem, jeżeli ewidencja będzie miała formę dokumentu prowadzonego ręcznie. Najważniejsze, aby ewidencja zawierała przynajmniej elementy wymienione poniżej, takie jak: liczba porządkowa data nabycia data przyjęcia do używania określenie dokumentu nabycia określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej symbol KŚT wartość początkową stawkę amortyzacyjną kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy oraz narastająco za okres dokonywania odpisów, również wtedy, kiedy składnik majątku był już kiedyś wprowadzony do ewidencji, a następnie został z niej wykreślony i ponownie wprowadzony zaktualizowaną wartość początkową zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową datę likwidacji oraz jej przyczynę lub datę zbycia. Ewidencja środków trwałych – ujęcie środka trwałego i poprawa danych Do ewidencji środków trwałych wpisuje się środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne najpóźniej w miesiącu, w którym zostały przekazane do używania. Data zakupu nie musi być taka sama jak data przyjęcia do użytkowania. Z reguły data nabycia to ta, która widnieje na fakturze lub innym dokumencie zakupu (rachunek lub umowa przenosząca prawo własności). Daty te będą rożne także w sytuacji, kiedy składnik majątku w dniu nabycia nie był zdatny do używania, ponieważ nie był sprawny i należało go naprawić. O rozpoczęciu amortyzacji decyduje data przyjęcia środka do używania. Składniki majątku ujmuje się w ewidencji środków trwałych na podstawie dokumentów, z których można określić wartość początkową składnika majątku. Czasami ewidencja wymaga dokonania w niej poprawek. Obowiązujące przepisy nie określają zasad poprawiania błędów w ewidencji. Jeżeli przedsiębiorca będzie chciał z jakiegoś powodu dokonać korekty wpisu, to najprostszym sposobem będzie skreślenie obecnej treści i wpisanie nowej, z zastrzeżeniem, że błędny zapis musi być czytelny, a poprawka opatrzona podpisem z datą jej dokonania. Taka forma uznawana jest za środków trwałych w programie FakturaXL Ewidencję środków trwałych można znaleźć w dziale Raporty. Program pozwala na dodawanie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które są automatycznie rozliczane wg jednej z wybranych metod są metody amortyzacji: amortyzacja liniowa amortyzacja jednorazowa amortyzacja indywidualna amortyzacja dygresywna Wprowadzone środki trwałe można następnie wydrukować na drukach: Zestawienie środków trwałych, Miesięczna Amortyzacja oraz Plan Amortyzacji Środków Ewidencji środków trwałych w programie FakturaXL pozwala na automatyczne rozliczanie kosztów amortyzacji w Księdze Przychodów i Rozchodów. Data publikacji: 2022-07-14, autor: FakturaXL X7H5H1g.
  • mf6536sufx.pages.dev/159
  • mf6536sufx.pages.dev/11
  • mf6536sufx.pages.dev/355
  • mf6536sufx.pages.dev/359
  • mf6536sufx.pages.dev/353
  • mf6536sufx.pages.dev/78
  • mf6536sufx.pages.dev/55
  • mf6536sufx.pages.dev/286
  • mf6536sufx.pages.dev/149

    • zmniejszanie się wartości środków trwałych