Opis zabiegu. Usuwanie kamieni z moczowodu metodą URS jest na ogół przeprowadzane w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Chirurg nie dokonując nacięć wprowadza przez cewkę moczową wziernik ( endoskop) do pęcherza, aby rozkruszyć kamienie na mniejsze elementy lub usunąć je w całości, powodując zmniejszenie niebezpieczeństwa
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 20:38, data aktualizacji: 11:06 Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 2 minuty Istotnym elementem budowy układu moczowego są moczowody. Moczowody to parzyste przewody, które łączą miedniczkę nerkową z pęcherzem człowieka. Mają one długość ok. 28-30 cm. W miejscu łączenia się moczowodu z pęcherzem znajduje się specjalna zastawka, która zapobiega cofaniu się moczu. Sprawdź najczęstsze choroby związane z moczowodami. Explode / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Moczowody – budowa Moczowody – funkcja Moczowody – przebieg Moczowody – choroby Moczowody to ważna część układu moczowego. Dzięki nim mocz trafia z nerek do pęcherza moczowego. Nie są one wolne od chorób i różnych dolegliwości. Wśród chorób związanych z moczowodami znajdziemy np. zwężenie moczowodów. Moczowody – budowa Moczowody mają szerokość ok. 0,5-0,8 cm i ok. 28-30 cm długości. Mają one 3 naturalne zwężenia. Cechuje je dobrze rozwinięta błona mięśniowa, natomiast od środka są wycielone błoną śluzową. Błona zewnętrzna moczowodów, czyli przydanka pokrywa błonę mięśniową. Bezpośrednio pod błoną mięśniową znajduje się błona śluzowa, która znajduje się od strony światła moczowodu. Ruchy perystaltyczne moczowodu pojawiają się co 15-60 sek. Dzięki nim możliwe jest przesuwanie moczu w kierunku pęcherza. Ciśnienie w moczowodach jest bardzo duże, co umożliwia wypełnienie pęcherza do maksimum. Ruchy te są wspomagane przez budowę błony śluzowej, która tworzy fałdy ułatwiające zamknięcie światła moczowodu w czasie skurczu błony mięśniowej. Moczowody – funkcja Zadaniem moczowodów jest transport wyprodukowanego moczu z nerek do pęcherza moczowego. Moczowody – przebieg Moczowody można podzielić na trzy części: część brzuszna moczowodu przebiega w przestrzeni zaotrzewnowej; część miedniczna moczowodu przebiega w miednicy mniejszej; część śródścienna moczowodu przebiegająca przez ścianę pęcherza moczowego. Moczowód przebiega z góry na dół i jest skierowany bardziej w kierunku środka. W części brzusznej moczowód jest umiejscowiony zaotrzewnowo i znajduje się w okolicy wyrostków żebrowych dolnych kręgów lędźwiowych, mięśni lędźwiowych większych oraz nerwu płciowo-udowego. Moczowody – choroby Nowotwory moczowodów stanowią 5-10% wszystkich nowotworów związanych z układem moczowym. Ich przyczyny nie są do końca poznane. Wśród czynników ryzyka należy wymienić palenie papierosów. Osoby palące nałogowo są trzykrotnie bardziej narażone na zachorowanie niż osoby niepalące. Innym czynnikiem ryzyka jest ekspozycja na różne substancje pochodne składników chemicznych. Najbardziej narażone są osoby pracujące w przemyśle tekstylnym, skórzanym, drukarskim, chemicznym i przy produkcji gumy. Na ryzyko nowotworu moczowodu wpływa każda sytuacja, w której może dojść do uszkodzenia moczowodu. Na rozwój choroby są również bardziej narażone osoby z wadami wrodzonymi moczowodów. Zwężenie moczowodów prowadzi do zalegania moczu w moczowodach i nerkach. W efekcie dochodzi do groźnych infekcji dróg moczowych, a nawet do niewydolności nerki. Zwężenie moczowodów może wynikać z wad wrodzonych błony mięśniowej. Przyczyną zwężenia są również nieprawidłowe unaczynienie moczowodu, czy np. zrosty łącznotkankowe. Zwężenie moczowodu może być również efektem rozrostu gruczołu krokowego, kamienia moczowego, ale też uszkodzenia moczowodu. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. drogi moczowe układ moczowy nerki pęcherz moczowy budowa układu moczowego Badanie na boreliozę - wskazania, przebieg, cena Borelioza to poważna choroba, która może być przenoszona przez zakażone kleszcze. Dochodzi do niej przez zarażenie krętkami gatunku Borrelia burgdorferi. Ryzyko... Marlena Kostyńska 10 chorób, które widać na języku Z anatomicznego punktu widzenia język to narząd mięśniowy pokryty z zewnątrz błoną śluzową. Zdrowy jest różowy, sprężysty i wilgotny. Kiedy zaczynamy chorować —... Zuzanna Opolska Dlaczego ludzie mają takie duże pośladki? Wbrew pozorom pełnią ważną funkcję Gdyby nie one, to nie moglibyśmy wstawać ani tym bardziej biegać. Choć ich idealny kształt jest marzeniem wielu kobiet i mężczyzn, pełnią dużo poważniejszą... Tomasz Gdaniec Objaw Raynauda - co to za choroba? Objaw Raynauda to przypadłość, dla której charakterystyczne jest drętwienie palców rąk i stóp oraz marznięcie nosa i małżowin usznych. Jej istotą jest nadmierny... Choroby współistniejące Krzysztofa Krawczyka. Jak mogły wpłynąć na przebieg COVID-19? Krzysztof Krawczyk zmarł 5 kwietnia w swoim domu. Piosenkarz był zakażony koronawirusem, przebywał w szpitalu. 2 kwietnia wrócił do domu, a trzy dni później już... Agnieszka Mazur-Puchała Grupa krwi może wpływać na krytyczny przebieg COVID-19. Nowe ustalenia Grupa krwi może wpływać na przebieg COVID-19 — takie podejrzenia lekarze mieli już w 2020 r. Sugerowały to również przeprowadzane badania. Naukowcy wciąż badają... Monika Mikołajska Endoskopowe zmniejszanie żołądka (ESG) Overstitch - na czym polega ta metoda walki z otyłością? Wyraźna otyłość może prowadzić do pojawienia się wielu zdrowotnych powikłań. Jest to stan, w którym organizm jest podatny na choroby: nowotworowe, układu... Mateusz Bugalski Omikron i... co dalej? Oto cztery możliwe scenariusze dalszego przebiegu pandemii (lub życia po niej) Nowy wariant koronawirusa, Omikron, okazał się bardzo zakaźny, jednak w przebiegu, w większości przypadków, jest łagodniejszy od swoich poprzedników. To rodzi... Paulina Wójtowicz Niedobór tej witaminy zwiększa ryzyko ciężkiego przebiegu COVID-19. Nowe ustalenia naukowców Na całym świecie trwają badania uzupełniające obszar odpowiedzi na pytanie, kto jest najbardziej narażony na ciężki przebieg COVID-19 i zgon spowodowany... Paulina Wójtowicz Holter EKG - wskazania, przebieg, interpretacja wyników. Jak się przygotować do Holtera EKG? Holter EKG jest nadal najczęściej używanym rodzajem ambulatoryjnego monitorowania elektrokardiograficznego (EKG). Nazwa pochodzi od wynalazcy Normana J. Holtera,... Adrian Jurewicz
USG Doppler to badanie przeprowadzane przy pomocy aparatu ultrasonograficznego przy wykorzystaniu tzw. efektu Dopplera. Badanie to pozwala dokładnie ocenić stan naczyń krwionośnych, przede wszystkim tętnic i żył. USG Doppler wykonuje się głównie u pacjentów ze zmianami miażdżycowymi i chorobami zatorowymi oraz przy podejrzeniu tętniaków. Można w ten sposób zapobiec groźnym
Zdrowie i choroby Choroby metaboliczneChoroby laryngologiczneChoroby kobieceChoroby hormonalneChoroby grzybiczeChoroby genetyczneChoroby cywilizacyjneChoroby alergiczneChoroby autoimmunologiczneGrypa i przeziębienieBadaniaChoroby układu moczowegoChoroby układu krążeniaChoroby układu kostnegoChoroby skóryChoroby psychiczneChoroby pasożytniczeChoroby oczuChoroby nowotworoweChoroby męskieUrazy i wypadkiStomatologiaChoroby zębów i jamy ustnejChoroby zakaźneChoroby włosów i skóry owłosionejChoroby weneryczneChoroby układu pokarmowegoChoroby układu oddechowegoZdrowy styl życiaDietyDzieckoCiążaZ apteki Bez receptySuplementacjaPsychologia EmocjePsychoterapiaRozwój osobistyE-booki 09/08/2017 | AKTUALIZACJA: 11/12/2019 Echo jest jednym z częściej wykonywanych badań w diagnostyce chorób serca. Dlaczego tak lubiane jest przez kardiologów? Inwazyjność diagnostyki przezklatkowej można w tym wypadku śmiało określić jako zerową, podczas gdy ilość dostarczanych informacji jest ogromna. Pozwala na swobodną ocenę budowy serca – wszystkich jego jam, zastawek oraz naczyń odpowiedzialnych za dopływ i odprowadzanie krwi. Czym jest echo serca? Czy badanie wymaga od pacjenta wcześniejszego przygotowania? Co oznacza otrzymany przez nas wynik?Co to jest echo serca?Jak wygląda badanie echa serca?Na czym polega UKG serca? Wyniki badania echokardiografii sercaCo to jest echo serca?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >To nic innego jak USG serca – najważniejszej pompy tłoczącej krew w organizmie. Dlatego też zastępczo echokardiografia nazywana bywa USG serca lub UKG (ultrasonografią kardiograficzną). Badanie wykorzystuje dokładnie ten sam mechanizm działania co typowe USG i nie bez powodu określane jest mianem echa. Obraz serca powstaje na podstawie odbieranych przez głowicę odbić wysłanych wcześniej ultradźwięków. Pozwala to na ocenę budowy anatomicznej oraz czynności serca – a więc pracy poszczególnych jam, zastawek i naczyń oraz przepływu krwi przez wszystkie te struktury. Diagnostyka wykonywana jest w jednej z czterech wersji: przezklatkowej (zdecydowanie najczęstsza, powszechnie znana i dostępna), przezprzełykowej, wewnątrznaczyniowej oraz wewnątrzsercowejJak wygląda badanie echa serca?Preparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Echo przezklatkowe – badanie echokardiograficzne to tak naprawdę nic innego jak typowe badanie ultrasonograficzne. Chyba każdy z nas miał choć raz w życiu wykonywane USG, czy to jamy brzusznej czy np. stawu kolanowego. Odczucia podczas badania UKG będą bardzo zbliżone, zarówno cel jak i metoda wykonywania go jest bowiem prawie identyczna – jedyna różnica to obszar badania, bowiem głowica aparatu przykładana jest do klatki piersiowej w rzucie serca pacjenta. Echokardiografia jest zupełnie bezbolesnym badaniem i nie wymaga od pacjenta żadnego specjalnego przygotowania. Zazwyczaj trwa kilkanaście, kilkadziesiąt minut. Pierwszą rzeczą, o którą zostaniemy poproszeni po wejściu do pracowni będzie odsłonięcie klatki piersiowej, aby umożliwić głowicy kontakt bezpośrednio z powierzchnią ciała. Pacjent przyjmuje pozycję leżącą, na wznak lub na lewym boku; czasami podczas badania lekarz może poprosić nas o zmianę położenia. Głowa zwykle jest delikatnie uniesiona względem reszty ciała. Lekarz rozpoczyna badanie od nałożenia żelu na głowicę ultrasonograficzną. Następnie przemieszcza ją w okolicę struktur, które zamierza ocenić. Określa wymiary jam, grubość ścian serca, czynność zastawek i ruchomość poszczególnych struktur. Opisuje również przepływ naczyniowy. Sprawdza, czy krew w sercu „nie cofa się” oraz czy jej ilość przedostająca się z jednej jamy do drugiej jest prawidłowa. Serce najczęściej obrazowane jest w dwóch przekrojach: podłużnym i poprzecznym. Odbijające się od poszczególnych elementów serca ultradźwięki przekształcane są w obraz. Aby dokonać dokładnej oceny czynnościowej mięśnia sercowego, osoba wykonująca badanie może zadecydować o podaniu środka kontrastowego – w przypadku UKG stosowana jest wstrząśnięta sól fizjologiczna zawierająca mikropęcherzyki powietrza. Badanie jest nagrywane lub wykonywane są swego rodzaju „zrzuty ekranu” i zapis drukuje się w postaci serii zdjęć (czarno-białych lub z kolorowym obrazem przepływu przy wykorzystaniu techniki Doppler). Wynik wraz z opisem zazwyczaj otrzymamy tego samego dnia w postaci papierowej oraz na płycie CD. Standardowe UKG przezklatkowe można wykonać również w formie obciążeniowej, jeżeli planujemy diagnostykę choroby wieńcowej serca. Echo wykonuje się wówczas, gdy pacjent maszeruje po bieżni (obciążenie wysiłkiem) lub po podaniu leków zwiększających zapotrzebowanie serca na tlen np. dobutaminy czy adenozyny (obciążenie farmakologiczne).Czy wiesz że: echo serca to nieinwazyjne badanie określane także jako USG serca?Echo przezprzełykowe – w przypadku echa przezprzełykowego konieczność wprowadzenia sondy umieszczonej na końcu specjalnego wężyka do przewodu pokarmowego pacjenta wymusza na nim przygotowanie do badania – 6h powstrzymanie się od przyjmowania posiłków oraz ok. 4h rezygnację z napojów (woda dopuszczalna jest do 2 h przed wykonaniem UKG). Echo to wykonuje się jedynie w sytuacjach braku możliwości dokonania oceny serca za pomocą metody przezklatkowej. Po
Zastosowanie giętkich ureteroskopów zabiegowych (cysto-nefro-fiberoskop - flexURS) wraz z nowoczesnym osprzętem w postaci małokalibrowych endoskopowych narzędzi nitinolowych, cienkowarstwowych i wytrzymałych pochewek teflonowych, hydrofilowych drutów wiodących oraz, przede wszystkim, laserów holmowych (Ho-La Systems) o ultracienkich i wytrzymałych włóknach (do 200 um) dało
Pytanie nadesłane do redakcji Jestem miesiąc po przeszczepieniu nerki, mam założony cewnik pig-tail (tzw. świński ogonek). Z końcem września będzie on usuwany. Czy podczas tego zabiegu podawane jest znieczulenie albo czy można o to poprosić lekarza? I czy lekarz mógłby odmówić tego znieczulenia z jakichś powodów? Odpowiedział dr n. med. Robert Drabczyk specjalista chorób wewnętrznych nefrolog Oddział Nefrologii i Stacja Dializ Szpital Wojewódzki, Bielsko-Biała Cewnik typu JJ (inne nazwy to „DJ” od angielskiego terminu „double J”) umieszcza się w moczowodzie w celu zapewnienia swobodnego odpływu moczu z nerki do pęcherza. W przypadku zabiegu chirurgicznego na moczowodzie służy on dodatkowo jako „szynowanie”, pozwalające prawidłowo goić się tkankom moczowodu bez wytworzenia zwężenia w miejscu operacji. Cewnik DJ usuwa się w trakcie zabiegu cystoskopii. Może być on wykonywany ambulatoryjnie (bez hospitalizacji). Trwa krótko, zwykle 10-15 minut. Po opróżnieniu pęcherza pacjent kładzie się na wznak na stole zabiegowym. Podaje się miejscowo środek znieczulający cewkę moczową, a następnie wprowadza do pęcherza instrument (tzw. cystoskop), pozwalający oglądać wnętrze pęcherza. Pęcherz moczowy wypełnia się płynem. Pod kontrolą wzroku odpowiednim narzędziem cewnik zostaje chwycony i usunięty z dróg moczowych przez cewkę moczową. Po cystoskopii może występować ból lub pieczenie cewki moczowej przez 24-48 godzin. Piśmiennictwo: Bar K. (red.): Oksfordzki podręcznik urologii. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2011
Opis USG sugeruje, że kamień nadal w nerce się znajduje, ale nic nie jest napisane, aby powodował zastój moczu. Wyniki badań wymagają wyjaśnienia- prawdopodobnie lekarz rodzinny skieruje Pana do poradni specjalistycznej w celu wyjaśnienia zarówno powiększenia śledziony, jak stwierdzenia co należy dalej robić z obecnym w nerce
Nerki, stanowiące trzon układu moczowego, to jeden z najważniejszych organów w ludzkim organizmie. Warto je badać, aby szybko wykryć ewentualne zmiany patologiczne, prowadzące do chorób osłabiających ich funkcjonowanie. Jedną z podstawowych metod diagnostycznych jest w tym przypadku usg. Nerki – dlaczego są tak ważne Nerki to główna część układu moczowego. Jego zadaniem jest usuwanie z organizmu toksyn oraz produktów przemiany materii. To właśnie nerki w tym układzie stanowią centralny element, który zajmuje się odfiltrowaniem z krwioobiegu trujących dla organizmu związków. Jednocześnie oczyszczanie krwi z produktów przemiany materii to nie jedyna rola nerek. Regulują one poziom wody i elektrolitów w organizmie. Są także producentem hormonów – między innymi erytropoetyny, która odpowiedzialna jest za sterowanie wytwarzaniem czerwonych krwinek. Nerki regulują także metabolizm białek i węglowodanów oraz mają duży wpływ na dobrą kondycję naszych kości. Choroby nerek – statystyki Przewlekłe choroby nerek występują w populacji znacznie częściej, niż dotychczas sądzono. Z przeprowadzonych końcem pierwszej dekady trzeciego tysiąclecia badaniach stwierdzono, że prawie 20% Polaków cierpi na III i IV stadium zaawansowania tej choroby. Co więcej, przeszło 4 mln osób nawet nie wie, że żyje z chorobą nerek. Podobne zatrważające dane pochodzą z badań epidemiologicznych prowadzonych na całym świecie. Stwierdza się w nich, że od 7 do 18% osób żyjących ma uszkodzone nerki. Wynikają one z różnego rodzaju chorób trawiących ten ważny dla życia organ. Szacuje się, że na świecie przeszło 600 mln osób cierpi na przewlekłe choroby nerek (PChN), które w różnym stopniu mogą uszkadzać ten organ. W Polsce stwierdzono, że częściej schorzenia nerek dotyczą mężczyzn – 20% panów po 50 i aż 1/3 mężczyzn, którzy ukończyli 70 rok życia cierpi na ich uszkodzenie. Najczęściej przyczyną niewydolności nerek są nefropatia cukrzycowa, nadciśnienie tętnicze oraz choroby zapalne nerek. Warto także podkreślić istotę uwarunkowań genetycznych – dotyczy to aż 8% pacjentów. Badania ultrasonograficzne – co pomogą zdiagnozować Diagnozowanie chorób nerek oraz ich wydolności zazwyczaj odbywa się przy pomocy badań laboratoryjnych. Jednakże badania usg jamy brzusznej pozwalają na wykrycie nieprawidłowości w budowie organów oraz ich pracy. Co ciekawe, umożliwiają one wykrycie takich wad u pacjentów nie uskarżających się na jakiekolwiek dolegliwości. Dlaczego? Ponieważ przewlekłe choroby nerek, stanowiące przyczynę niewydolności, nie powodują bólu, który nakazywałby pacjentom zgłaszanie się do lekarza oraz przeprowadzanie stosownej diagnostyki. Warto samodzielnie, lub na zlecenie lekarza, raz w roku przeprowadzać badane usg jamy brzusznej. Pomoże ono wykryć niewydolność w pracy nerek we wczesnym stadium, co pozwoli szybko wdrożyć terapię poprawiającą pracę tego organu oraz ustrzec, lub znacznie opóźnić ewentualne dializy czy przeszczep. Diagnostykę usg zawsze należy wykonywać w sprawdzonym gabinecie, który zapewni doskonałą jakość obrazu oraz przyjazną i empatyczną atmosferę podczas przeprowadzonych badań. Jeśli jesteś mieszkańcem stolicy lub okolic warto skorzystać z oferty Prywatnej Przychodni Lekarskiej przy Białobrzeskiej w Warszawie. Usg jamy brzusznej pomoże wykryć wiele chorób związanych z nerkami i układem moczowym. Do nich zaliczają się: • torbiele i guzy nerek; • wielotorbielowe zwyrodnienie nerek; • kamica nerkowa i kamica pęcherza moczowego; • kłębuszkowe choroby nerek; • cewkowo – śródmiąższowe choroby nerek; • choroba zakrzepowo – zatorowa nerek; • wodonercze; • choroby pęcherza moczowego ; • oraz choroby gruczołu krokowego (prostaty). Nie ulega wątpliwości, że usg układu moczowego jest drugą istotną, po badaniach laboratoryjnych, metodą diagnostyczną umożliwiającą postawienie wiarygodnej diagnozy związanej z chorobami urologicznymi i nefrologicznymi. W diagnostyce wykorzystuje się także usg Doppler tętnic nerkowych, które pozwala na dokładniejsze zbadanie przepływu krwi w naczyniach nerkowych i wychwycenie ewentualnych zwężeń powstałych w wyniku np. zakrzepicy. Jak przebiega badanie Usg jamy brzusznej obrazujące między innymi pracę układu moczowego, pozwala określić wszelkie odchylenia od prawidłowej budowy nerek i innych elementów układu. Pomoże wskazać lokalizację torbieli, guzów czy potwierdzi istnienie kamieni nerkowych. Niezwykłą zaletą tego rodzaju diagnostyki jest jej bezinwazyjność. Badane wykonywane jest za pomocą specjalnej sondy, którą przykłada się do powierzchni brzucha nasmarowanego specjalnym żelem, który usuwa z powierzchni skóry pęcherzyki powietrza zaburzające obraz przetwarzany na ekranie komputera. Jak przygotować się do badań Badanie ultrasonograficzne układu moczowego wymaga od pacjenta pewnych przygotowań. Z jednej strony musi on przystępować do badań na czczo (i przez okres co najmniej 5 godzin nie przyjmować jedzenia). Jeśli pacjent ma tendencje do wzdęć, powinien unikać dzień wcześniej potraw ciężkostrawnych i surowych. Jednocześnie zaleca się zażycie w dniu poprzedzającym oraz w dniu badania leków typu Espumisan. Pozwolą one wykluczyć z jamy brzusznej pęcherzyki powietrza, które mogą uniemożliwić prawidłowe obrazowanie. Dodatkowo należy najpóźniej na 1,5 godziny przed badaniem wypić co najmniej 0,5 litra płynu. Pomoże o wypełnić pęcherz, który będzie można właściwie zobrazować. USG jamy brzusznej to badanie całkowicie bezinwazyjne. Można je wykonywać wielokrotnie bez szkody dla organizmu. Z powodzeniem mogą mu się poddawać nawet kobiety ciężarne i małe dzieci.

Co mniej więcej trzy miesiące (a dokładnie między 8 a 12 tygodniem od założenia drenu) konieczna jest także wymiana nefrostomii, a ściślej – cewnika nefrostomijnego. Przed przystąpieniem do mycia obszaru z wkłuciem, opróżniania worka z moczem, czy wymiany cewnika należy dokładnie umyć ręce. Zdrowie. Kolostomia – dieta

Data aktualizacji: 15 lutego 2022 USG układu moczowego nie boli, jest całkowicie bezpieczne i zajmuje tylko kilkanaście minut. Zobacz, na czym polega badanie i jak należy się do niego przygotować. W skrócie USG układu moczowego pozwala wykryć schorzenia, zaburzenia oraz nieprawidłowości w budowie nerek, moczowodów, pęcherza, cewki moczowej i gruczołu krokowego (u mężczyzn)USG przewodu moczowego jest nieinwazyjne, bezbolesne i bezpieczne. Wykonywane jest za pomocą głowicy przykładanej do brzucha pacjenta, emitującej fale ultradźwiękowe i pozwalającej obrazować na żywo poszczególne narządy do badania wymaga modyfikacji diety, powstrzymania się od jedzenia przed wizytą w gabinecie, a także wypicia dużej ilości wygląda USG układu moczowego? USG dróg moczowych jest badaniem pozwalającym zobrazować stan i wykryć ewentualne nieprawidłowości w obrębie nerek, moczowodów, pęcherza oraz cewki. Dodatkowo u mężczyzn w ten sposób bada się też prostatę (gruczoł krokowy). Na czym polega, czy boli, w jaki sposób należy się do niego przygotować? USG przewodu moczowego wykonuje się za pomocą specjalnej głowicy. Urządzenie to wysyła fale ultradźwiękowe o określonej częstotliwości (u dorosłych 2-6 MHz, u dzieci 5-9 MHz), które odbijają się od narządów wewnętrznych, a następnie są przetwarzane. W ten sposób powstaje obraz wyświetlany na monitorze w czasie rzeczywistym. Jaki jest przebieg USG układu moczowego? Pacjent kładzie się na wznak lub w innej pozycji wskazanej przez lekarza i odsłania brzuch. Lekarz pokrywa skórę przeźroczystym żelem ultrasonograficznym, który ułatwia przenoszenie ultradźwięków, zapewnia lepszy kontakt ze skórą oraz usprawnia operowanie głowicą. Specjalista przykłada głowicę do ciała i zaczyna wykonywać ruchy w różnych kierunkach. W pierwszej kolejności sprawdzany jest stan nerek – sonda wędruje od podżebrza w kierunku pach. Później dokonuje się oceny pozostałych narządów. W czasie badania pacjent może kilkukrotnie zostać poproszony o wstrzymanie oddechu na kilka, kilkanaście sekund. Aby uzyskany obraz był w pełni wiarygodny, konieczne mogą być zmiany pozycji. Często badane przeprowadza się także na stojąco. Badanie to trwa kilkanaście minut i jest nieinwazyjne oraz bezbolesne. Nie wiąże się z promieniowaniem (w odróżnieniu od prześwietlenia rentgenowskiego), dlatego nie ma przeciwwskazań do wykonywania go w ciąży, ani u małych dzieci. Jako całkowicie bezpieczne i może być powtarzane wiele razy. W taki sam sposób wykonuje się USG dopplerowskie tętnic nerkowych. Nieco inaczej wygląda natomiast ultrasonografia cewki, która położona jest na samym dole układu moczowego. W tym przypadku badanie należy przeprowadzić: u kobiet poprzez przyłożenie głowicy do sromu lub wprowadzenie jej do pochwy u mężczyzn – przez powłoki skórne prącia albo przez odbyt. Przygotowanie do USG układu moczowego USG układu moczowego wymaga przygotowania. O szczegóły należy uprzednio zapytać w poradni, w której będzie ono wykonywane. Szczegółowe instrukcje zależeć będą między innymi od wskazań do przeprowadzenia ultrasonografii oraz wybranej metody. Jeśli planowane jest standardowe USG przez powłoki brzuszne, należy: przejść na dietę lekkostrawną, bez produktów tłustych, smażonych, wzdymających. W zależności od zaleceń, menu modyfikuje się w okresie od 24 do nawet 72 godzin przed badaniem; przez 3 dni przyjmować środki farmakologiczne ułatwiające pozbycie się gazów jelitowych; nie jeść przed badaniem. Większość poradni zaleca, aby było to od 3 do 8 godzin. Nie ma bezwzględnego wymogu, by na USG stawić się na czczo, aczkolwiek w praktyce często tak bywa (jeśli jest wykonywane rano); na około 2 godziny przed badaniem wypić 1,5 litra czystej, źródlanej wody; nie wypróżniać się aż do czasu wizyty w gabinecie lekarskim. A jak przygotować się do USG układu moczowego, jeśli diagnozowana ma być cewka? W sytuacji, gdy lekarz planuje badanie przez pochwę, nieaktualne są dwie ostatnie z wyżej wymienionych wskazówek. Pęcherz w takim przypadku powinien być pusty. Zmodyfikowana procedura obowiązuje też w przypadku badania przez odbyt. Należy wówczas oczyścić jelita, dokonując wlewu klika godzin przed wizytą u specjalisty. USG układu moczowego z oceną zalegania po mikcji Standardowe badanie trwa kilkanaście minut. Nieco więcej czasu zajmuje USG układu moczowego z oceną zalegania po mikcji. W tym przypadku diagnostykę przeprowadza się dwukrotnie, najpierw przy pełnym pęcherzu, a później po jego opróżnieniu (pacjent w przerwie udaje się do toalety, a następnie wraca do gabinetu). Z technicznego punktu widzenia nic się nie zmienia – badanie wykonuje się głowicą ultradźwiękową, z wykorzystaniem specjalnego żelu. Zaleganie moczu po mikcji sprawdza się w przypadku uzasadnionego podejrzenia zalegania uryny w pęcherzu. Przyczyną tego może być: niedrożność cewki, spowodowana przez gromadzące się kamienie nerkowe lub inne przeszkody fizyczne; niesprawne działanie dolnego zwieracza pęcherza odpowiedzialnego za jego opróżnianie; przerost gruczołu krokowego (u mężczyzn). Cena USG układu moczowego Ile kosztuje USG pęcherza moczowego? Cena różni się w zależności od miasta, renomy danej poradni i pracujących w niej lekarzy, a także złożoności badania. Przeciętnie można jednak przyjąć, że za tego typu wizytę płaci się około 150 złotych. Rzadko spotyka się możliwość wykonania badania w cenie poniżej 100 zł, z drugiej strony rzadkością są też stawki przekraczające 200 zł. USG układu moczowego można wykonać za darmo, jeśli pacjent posiada skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu lub specjalisty. W praktyce jednak większość osób poddaje się badaniu w prywatnych poradniach, pełnopłatnie. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!
W efekcie dochodzi do jego gromadzenie się w nerce i powyżej przeszkody/zwężenia. Konsekwencją tego procesu jest poszerzenie nerki, a konkretnie tzw. układu kielichowo-miedniczkowego nerki. Taki stan może dawać groźne powikłania - zakażenia układu moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, a nawet niewydolność nerek.
Stomia stanowi ratunek dla pacjentów, u których układ pokarmowy nie funkcjonuje prawidłowo. Co to takiego? Jak wygląda życie osoby posiadającej stomię? Odpowiadamy na wszystkie pytania. Stomia – co to i jak wygląda? Co to jest stomia? To utworzone chirurgicznie połączenie pomiędzy światłem przewodu pokarmowego i skórą, mające za zadanie wprowadzanie substancji odżywczych do światła przewodu pokarmowego lub odprowadzenie na zewnątrz kału bądź moczu. Inne nazwy, którymi określa się stomię to także: sztuczny odbyt, odbyt brzuszny, albo przetoka. Stomię wykonuje się najczęściej u pacjentów chorujących na: nowotwór jelita grubego, nowotwór pęcherza moczowego, polipowatość gruczołkowata jelita grubego, raka odbytnicy, schorzenia zapalne jelit (np. choroba Leśniowskiego- Crohna). Stanowi ona ratunek także dla pacjentów, którzy utracili funkcjonalność układu pokarmowego w następstwie urazów lub w wyniku powikłań pooperacyjnych. Stomia – jak wygląda? Stomia jest koloru różowo-czerwonego, struktura ta nie jest unerwiona, zatem jej dotykanie nie sprawia bólu. Niedługo po operacji stomia może być powiększona, całkowicie normalne jest także krwawienie podczas wykonywania czynności pielęgnacyjnych. Rodzaje stomii Wyróżniamy trzy rodzaje stomii, w zależności od poziomu jelita, na którym będzie przeprowadzany zabieg: kolostomia, ileostomia, urostomia. Stomia może być także jednolufowa, czyli pojedyncza lub dwulufowa (podwójna). Stomia jednolufowa polega na wyłonieniu jednego odcinka jelita, natomiast stomia dwulufowa polega na wyłonieniu fałdu całej pętli jelita i stworzeniu na zewnątrz ciała dwóch otworów wyprowadzających. Kolostomia – co to takiego? Ten rodzaj stomii polega na wyłonieniu jelita grubego w obrębie okrężnicy esowatej. Stomia jelita grubego jest umiejscowiona po lewej stronie brzucha, poniżej pępka. Stolec w tej części jelita jest stały, do jego gromadzenia służy worek stomijny. Ileostomia – czym jest? Ileostomia to stomia jelita cienkiego. Zabieg polega na wywinięciu i przyszyciu do skóry wyłonionego końcowego odcinka jelita cienkiego – jelita krętego. Treść jelitowa o półpłynnej konsystencji jest wydalana poprzez stożek stomii jelita. Urostomia – co to jest? Stomia jelitowa o nazwie urostomia polega na wyprowadzeniu przetoki moczowej tak, aby możliwe było wyprowadzanie wydalin na zewnątrz organizmu. Jej zastosowanie może się wiązać z niekontrolowanym wydzielaniem treści pokarmowej. Ile trwa operacja i życie po stomii? Pacjenci przygotowujący się do zabiegu stomii, często zastanawiają się, ile trwa operacja wyłonienia stomii oraz ile trwa operacja zamknięcia stomii. Zabieg może potrwać kilka godzin, jest on przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym. Po przebudzeniu personel szpitalny montuje worek stomijny, a pacjent jest instruowany co do dalszego postępowania. Natomiast jeśli doszło do wystąpienia powikłań, takich jak np. wypadanie stomii, wykonywany jest zabieg korygujący. Jak wygląda życie ze stomią? Stomicy mogą prowadzić normalne życie – pracować, prowadzić udane życie seksualne, wychowywać dzieci, a nawet uprawiać ulubione sporty. Jedynie pierwsze tygodnie po operacji wymagają oszczędzania się, natomiast w perspektywie długofalowej zabieg daje wielu z nich szansę na normalne funkcjonowanie. W szczególności stomia tymczasowa stanowi tylko etap przejściowy i po zakończeniu leczenia jest ona usuwana. Pielęgnacja stomii Podczas codziennej pielęgnacji stomii należy przestrzegać ściśle określonych zasad: każdorazowo przed podjęciem jakiejś aktywności należy sprawdzić, czy worek stomijny znajduje się na swoim miejscu, nie należy stosować w miejscu stomii tłustych kremów, balsamów ani oliwek, podczas każdej wymiany worka trzeba dokładnie umyć i osuszyć skórę, po wymianie worka stomijnego trzeba dokładnie umyć ręce, worek stomijny powinien być wymieniany w pomieszczeniu z umywalką i toaletą. Stomicy mogą korzystać także z zabiegu irygacji stomii, czyli oczyszczania jelita grubego ze stolca za pomocą wylewu wodnego. Jego wykonanie poprawia jakość życia pacjenta ze stomią. Źródła: A1x2L.
  • mf6536sufx.pages.dev/270
  • mf6536sufx.pages.dev/142
  • mf6536sufx.pages.dev/102
  • mf6536sufx.pages.dev/123
  • mf6536sufx.pages.dev/165
  • mf6536sufx.pages.dev/12
  • mf6536sufx.pages.dev/329
  • mf6536sufx.pages.dev/297
  • mf6536sufx.pages.dev/136
  • jak wyglada sonda w nerce